Port-police doesn't like me anymore!

Gia sou sas, kalispera!

"Time flies when you're having fun!" geldt hier ZEKER! Over twee weken komen Karin, Sandy, Mirre en Charlotte al! Ik kijk er zó naar uit!
De afgelopen 2,5 maanden zijn echt omgevlogen! Dat is natuurlijk een heel goed teken, maar ik hoop stiekem dat het niet té snel voorbij vliegt, want ik wil hier nog lang niet weg! (En nee, dat wil niet zeggen dat ik jullie niet mis hoor!)

Gisterenavond heb ik, weer lekker op zijn 'Vic's', maarliefst bijna twee verkeersboetes voor fout parkeren in de wacht gesleept! Mijn complimenten voor de politie, want ik stond toch écht in een parkeervak! Okee, ik deelde hem met 2 containers. Maar mijn autootje paste er makkelijk bij! Het is en blijft een parkeervak... Die twee containers hoorden daar trouwens al helemaal niet! Dus dat de politie het container-bedrijf lekker een bekeuring geeft, poeh! De andere verkeersboete kon ik gelukkig op het nippertje ontwijken! Ik parkeer de auto altijd bij mij in de straat, offcieel mag het niet, maar het is wel makkelijk zo voor de deur.. Toen ik iemand onder mijn balkon hoorde roepen ("Ollandia, Ollandia!! Ella, ella, gia soouuu!! Helloooo!! Ollandiaaaaa") dacht ik dat het zo'n irritante eilandbewoner was die denkt dat ie met zijn lelijke hoofd indruk op me kan maken. Dus ik reageerde niet.. Toen uiteindelijk de bel 100x ging liep ik geirriteerd mijn balkon op. Oeps, het was niet die irritante gozer maar een heel vriendelijk Griekje die ik ooit gesproken heb; "The police, the police! Your car, TICKET! ALMOST!" Ik sprong nog net niet van mijn balkon af, maar nam gewoon de trap en binnen no time zat ik in de auto om hem te verplaatsen! Pfeeew, nét op tijd! Want de auto voor me had zojuist een versgeschreven boete van 40 euro onder zijn ruitenwisser liggen! Voor de andere boete ga ik, samen met Gina, met een vriendje van haar die bij de Havenpolitie werkt praten. Waarschijnlijk kom ik nog onder de boete uit. Corruptie ten top hier in Skiathos.. ;-) Een van die agenten vroeg me vandaag ook mee naar het strand, dus laat ik maar eens een keer over m'n hart strijken. Wellicht verlies ik er de boete mee, mocht het met Gina niet gaan lukken..

Vandaag ook weer de wekelijks terugkerende Departures en Arrivals gehad. Helaas gingen deze keer de ouders van Renate (Dolphin Travel) naar huis, dus dat maakte de Departures heel even net wat anders. Toen ik zag hoe Renate afscheid van haar ouders had kreeg ik ook wel even een brok in mijn keel. Ik kijk er zo naar uit dat mijn ouders en m'n zussen komen, maar voor je het weet zijn ze ook weer weg, en moet ook ik afscheid van ze nemen!
Toen uiteindelijk de Arrivals van vandaag er bijna opzaten en ik dacht dat alles vlekkeloos was verlopen, gebeurde het volgende: de 37 gasten die nog bij Sollevante (een taverna aan de Haven) braaf op mij zaten te wachten om naar de boot te gaan konden hun geluk niet op toen ze, mede dankzij mijn lichtelijk verlate aankomst in de Haven, hun boot naar Skopelos en Alonissos miste! De boot vertrok dan wel 5 minuten eerder, en de gasten volgden me zo ontzettend sloom richting de haven, toch was het natuurlijk allemaal mijn schuld! "Echt schandalig hoor, dat wij dankzij jou nu de boot gemist hebben! Had dan niet gezegd dat we op je moesten wachten in 'dat café'! We hadden makkelijk zelf naar de boot kunnen lopen!" -Dan had dat lekker gedaan, stomme !@#$%^&* kudde schapen!- Ondertussen hadden deze gasten, die vervuld waren met liefde, niet gezien hoeveel moeite ik gedaan had om hun boot tegen te houden (zie: meisje van 1m57 voor een boot van 20 meter lang en 6 grote, stevige mannen in uniform)! En ook zagen deze lieflijke gasten niet dat ik alles op alles zette om hen op de eerstvolgende boot te krijgen die maar 10 minuutjes later kwam. Ik heb het schouderklopje uiteindelijk maar aan mezelf gegeven, want de gasten konden met die boot mee. Even ter detail: dit was volgens mijn baas, Costis, nog nooit iemand anders gelukt in al die tijd dat hij voor TUI Hellas werkt. Ik bedoel maar... Andere schouder ook maar een klopje gegeven!

Na een lange dag hard werken ben ik met Jay en Renate bij Vassilias aan het water gaan eten! Jay maakte natuurlijk ook weer haar statement deze avond (wij zijn daar zooo goed in!) door de hele "Sacred Skiathos-excursie" te verkneukelen op volume 110 terwijl er achter haar 2 gasten van mij zaten aan wie ik diezelfde excursie 's middags nog verkocht had. Ik zeg; CHAPEAU JAY!! Na het eten nog gezellig een borreltje gedronken met één van de obers van Vassilias en een goeie deal gesloten waar wij met niiieeeemand over mogen praten!! Doen we dus ook niet, en lijkt me een mooie gelegenheid om jullie met veel spanning op mijn volgende reisverslag te laten wachten!

Kalinixta se olous! Ik doe mijn oogjes toe!

Filakia polla! Xxxxxx