The beginning of the end!

Gia sou se olous! Ti kanete?

Ik ben alweer 20 weken op Skiathos, 5 maanden welteverstaan! De afgelopen tijd is echt omgevlogen, maar wat wil je? Ik heb het zo onwijs druk gehad!
Ik weet nu pas wat écht werken is!
En natuurlijk heeft al het bezoek wat in Juli en Augustus geweest is, er voor gezorgt dat die bijzondere 6 weken in vogelvlucht zijn gegaan!
Time flies when you’re having fun!

19 September komen papa en mama nog een weekje naar Skiathos toe!! Natuurlijk weer iets geweldigs om naar uit te kijken! Ik tel de dagen af! Hopelijk heb ik dan iets meer tijd voor ze dan voorheen. Ik wil ze, net zoals ik met alle anderen al gedaan heb, de Noordkant van het eiland laten zien! Want door alle drukte, plus de gebeurtenissen met mijn psychotische gast, hebben we dit helaas niet kunnen doen.

Langzaam aan, nu de Herfst en de Winter in zicht beginnen te komen, moet ik toch over mijn terugkomst gaan nadenken.
In de winter is er op het eiland geen werk voor me te vinden. Ik zou olijven kunnen gaan plukken. Opzich een waanzinnige uitdaging natuurlijk, en dit zal het ook goed doen op mijn CV. Het lijkt me ook ontzettend geestverruimend, maar ik ben helaas te klein om met mijn korte armpjes bij de groenglanzende vruchtjes te kunnen. De mand die op mijn rug gebonden moet worden waarin ik de olijven kan doen, is zo ongeveer net zo groot als mijn totale lengte. De baas van de olijvenplukkerij heeft me hierdoor helaas moeten afwijzen. God, ik baalde zo!
Ook heb ik geprobeerd om lid te mogen worden van The Skiathos Hunting Club. Dit is de club waarmee Kostas iedere winter de vogeltjes, haasjes en konijntjes de stuipen mee op het (dode) lijf jaagt. Maar helaas; geen vrouwen toegestaan!

Allemaal onzin natuurlijk, even serieus: Zoals ik al zei, er is geen werk voor mij in de winter.
En eerlijk is eerlijk, ik mis jullie behoorlijk! Waarom komen jullie niet allemaal hierheen? Ik mis Nederland voor geen goud, Skiathos voelt als thuis.
Ik baal er dan ook ontzettend van dat het hier zo seizoensgebonden is!
Dus, oproep voor jullie allen: denk eens aan een permanente verhuizing naar Skiathos! We starten hier een aantal mooie bedrijfjes, zoals:
De Pannenkoekenboot die ‘we’ al zolang willen verwezenlijken, een Marlies Dekkers Store zou het fantastisch doen in Papadiamanti Street, Grafisch Vormgevers kunnen we hier ook wel gebruiken (Gigi klaagt regelmatig dat ze niemand kan vinden die haar website kan opknappen of haar aan fatsoenlijk marketing-materiaal kan helpen), er is hier geen opvang voor kinderen met een verstandelijke en/of lichamelijke handicap, er is maar 1 advocaat op het eiland te vinden (terwijl het hier zo corrupt als iets is, en de Belasting op het moment de burgers probeert te neppen om maar aan geld te kunnen komen om de torenhoge schulden af te betalen), genoeg mogelijkheden dus!! Ik nodig jullie bij deze op dit prachtige eiland uit!

Dat de Herfst en Winter in aantocht is, begin ik ook echt te merken op het eiland. Alle Griekse toeristen zijn terug naar het vasteland, waardoor het op de weg en in de straten al een stuk rustiger oogt. Er zijn nu alleen nog Nederlandse, Scandinavische en Engelse gasten. Vanuit Cyprus, Italie en de Oostblok-landen zie of hoor je bijna niets meer.
Helaas zijn de clubs hun deuren ook langzaam aan aan het sluiten. Alleen Kahlua en BBC zijn nog open. Waarschijnlijk is komend weekend het laatste weekend en is het gedaan met de pret! Dat wordt weer verplicht borreltjes drinken bij Kentavros (een oude-lullen jazzbar) om vervolgens nog iets van een club-sfeertje op te doen bij Frangelico of Apothiki (vergelijkbaar met Goodfellas). Ach, ook dit heeft zijn charme natuurlijk! Ik ben allang blij dat ik weer normaal de wegen kan berijden, zonder die duizenden scooters en quads, en toeristen die de weg niet kennen en voor ieder bochtje en heuveltje vol op de rem gaan en 40 km/u rijden waar je 60 km/u mag! En het is ook erg leuk om weer iets meer tijd voor je bekenden van hier te hebben!

Helaas heb ik het qua werk nog niet rustiger. Ik heb meer gasten dan ooit tevoren! Zo heb ik deze week 21 gasten in één dezelfde accomodatie. Je kunt je voorstellen dat dat voor een hoop issues zorgt, want als er één niet tevreden is met zijn kamer, volgt de rest er als lamme schaapjes achteraan. De hel is afgelopen dinsdag dan ook uitgebroken, uiteraard zat er één redelijk agressieve gast tussen die naar eigen zegge werkzaam was in de wereld van juristen en het natuurlijk allemaal veel beter wist dan iets. Geen greintje respect kon er van af, ik was toch immers de verantwoordelijke van TUI NL? Verdere details bespaar ik jullie, helemaal voor mijn lieve papa die deze man waarschijnlijk persoonlijk gaat opzoeken wanneer ik in details treed!

Zoals ik in het begin van mijn verslag zei ben ik, hééééél rustig aan, bezig met mijn terugkomst.
Ik ben alle mogelijke vluchten aan het bekijken, wat de beste opties zijn, en natuurlijk wat het goedkoopste is. Dat stukje Hollandse bloed ben ik nog niet verloren!
Naar alle waarschijnlijkheid vlieg ik Dinsdag 17 Oktober samen met Gina naar Athene. Ik blijf daar dan nog een dagje en een nachtje om wat van de stad te kunnen zien en een laatste leuke tijd met Gina te hebben. Gina woont in Athene, dus zij kan me een hoop laten zien en vertellen! ‘s Avonds lekker een hapje eten en een borrel drinken om een geweldige tijd af te sluiten. Ieuw, als ik er aan denk krijg ik al een brok in mijn keel….
Woensdag 18 Oktober gaat er een vlucht van Athene naar Amsterdam. De kans is erg groot dat ik met deze vlucht dan eindelijk, met pijn in mijn hart én vol verlangen naar jullie, terug naar Nederland vlieg.
Ik wil benadrukken dat nog niets zeker is, maar de kans is erg groot! En jullie moeten natuurlijk wel genoeg tijd hebben om een mooi welkom-thuis-feestje voor me te organiseren! ;-p
(Haha, na deze laatste –voor mij emotionele- alinea, is een grapje zeker op zijn plaats, toch?!)

Ik houd jullie op de hoogte van alle vorderingen hier, en wanneer mijn terugkomst écht definitief is horen jullie dit natuurlijk als eerste!

Filakia polla! Xxxxxxx