It's the final countdown!

Vrijdagnacht, 02h30. Ik kan niet slapen...
Er raast echt van alles door me heen: nog maar 3 nachten slapen en dan is het zover, dan zit mijn leven in Skiathos er op. Nog maar 3 nachen slapen en dan is het gedaan met het Griekse leventje, de heerlijke zee om me heen, het uitzicht over het blauwe water met in de verte de prachtige onbewoonde eilandjes die van uit het niets uit het water opkomen, de vele knusse, stijle en hobbelige straatjes met de traditionele stadshuisjes en de groene bergen vol met pijnbomen en olijfbomen. Nog maar 3 nachten slapen en dan leef ik weer in de wereld die plat, kaal, hokkerig, symetrisch en vol snelwegen is. Gelukkig maar dat in die wereld mijn familie en vrienden te vinden zijn, anders zou ik het er waarschijnlijk geen seconde meer uithouden. Nu ik eenmaal heb kunnen proeven van het Griekse leven, ben ik bang dat het Nederlandse leven me erg zwaar gaat vallen. Het is zo'n wereld van verschil. Ik heb met eigen ogen gezien en meegemaakt dat 'the way of living' hier zo veel relaxter en eenvoudiger is. Niemand is hier een individu of een nummertje, iedereen is 'iemand'. Iedereen helpt elkaar waar nodig is, of dit nu om iets heel groots of iets heel kleins gaat. Werkelijk iedereen begroet elkaar, waar dan ook, of je elkaar nu kent of niet. Er heerst saamhorigheid! Niemand heeft het te druk voor elkaar, en mensen hebben het hier druk in het hoogseizoen. Maar toch zal er niemand zijn die geen tijd voor je heeft; er wordt tijd voor elkaar gemaakt. Iedereen is overal welkom; voor een etentje ben je altijd vrij om mee te komen zonder dat daar een telefoontje voor gepleegd moet worden, en ben je verlaat voor een afspraak, dan wordt er altijd keurig op je gewacht zonder daar ook weer een telefoontje voor te hoeven plegen.
Natuurlijk duidt ik met het bovenstaande niet op mijn sociale leefomgeving. Wat ik wil verduidelijken is het mentaliteitsverschil tussen Griekenland en Nederland. In Nederland ervaar ik dat ik bij alle instanties als een nummertje gezien wordt en heb je een probleem dan ben je zelf diegene die het moet gaan oplossen omdat de instanties geen tijd hebben om jou met jouw probleem te helpen. In Nederland wordt er op straat of in de supermarkt geen gedag tegen elkaar gezegd wanneer je elkaars pad doorkruist ook al herken je elkaars gezicht omdat je in dezelfde stad woont. En in Nederland worden er veel, heel veel telefoontjes gepleegd om eventuele wijzigingen van een afspraak zo snel en discreet mogelijk door te geven; we moeten overal op voorbereid zijn.
Het is niet zo dat ik de Nederlandse mentaliteit nu afkeur, alles is goed zoals het is. Het Nederlandse leven is nu eenmaal zo en daar is niets mis mee. Maar wat zal het weer wennen worden voor me! Wellicht zijn mijn woorden confronterend of juist onbegrijpelijk voor je/jullie, en ik benadruk natuurlijk alleen de algemeenheid over het Nederlandse leven zoals ik daar wel eens op terug keek tijdens mijn tijd in Skiathos.
Maar, niet te vergeten en niet geheel onbelangrijk: in dat Nederlandse leven heb ik JULLIE!! En gelukkig zorgen JULLIE ervoor dat al het bovenstaande over 'het Nederlandse leven' op een tweede plek komt te staan! Want ik mag mezelf heel happy prijzen dat ik met JULLIE om kan gaan zoals ik 'het Griekse leven', nog een heel stuk hoger in dit mega-lange verslag, omschreven heb! Thanks!! Ik kan niet wachten om JULLIE allemaal weer te zien en om me heen te hebben!

Morgen ga ik verder met het inpakken van mijn koffers (oooh, het gaat echt nóóit passen!), het weggooien van alle vuilniszakken die zich weer gevuld hebben en de spullen die ik aan Jesse en Tove mee geef bij hen achter in de auto te zetten (zij gaan met de auto terug naar Nederland als een soort Eurotrip). Om 14h15 vertrekken Jesse en Tove met de boot naar Volos, dus ook daar moet ik morgen helaas afscheid van gaan nemen. Maar hen zie ik gelukkig heel snel weer in Nederland terug!
En dan ben ik de enige overgeblevene op het eiland.... Precies zoals ik het wilde: als eerste komen, en als laatste gaan!

Zondag moet ik er voor gaan zorgen dat ik weet wat ik maandag en dinsdag aan ga trekken zodat ik mijn koffers kan gaan sluiten (reken maar dat dat een hele klus gaat worden, oefff...). Daarna is er vast wel tijd voor een Sweet Goodbye-borrel en/of dinner met Marc en Gigi!

Maandag nog gauw naar kantoor om mijn telefoon in te leveren en dan ben ik klaar om richting de Airport te gaan en geduldig op mijn vlucht naar Athene te wachten. Ik hoop dat het zonder enige sores gaat verlopen. Vandaag was het een ramp qua vluchten van en naar Athene. Het weer zit ontzettend tegen, en de vlucht van Athene naar Skiathos had een vertraging van dik drie uur! Voor maandag zijn de weersverwachtingen niet veel beter, slechter juist! Dus ik bereid me alvast voor op vertraging en een vreselijke vlucht met veel turbulentie....
Gina haalt me Maandag avond op in Athene, en geloof mij: dat gaat er weer ééntje worden hoor! Dat wordt zonder slapen dinsdagochtend om 11h50 het vliegtuig naar Amsterdam instappen, haha!

Lieve allemaal, ik verwacht dat dit mijn laatste reisverslag is. Ik wil jullie bedanken voor alle lieve berichten die ik van jullie gekregen heb! Ik vond het echt geweldig om ze te lezen en het voelde fijn om te weten dat jullie nog een beetje aan me gedacht hebben het afgelopen half jaar, hihi..

Ik ga nu toch maar eens proberen te slapen, en nog eeeeeeventjes genieten van 'HET GRIEKSE LEVEN'! Wat is het een toptijd geweest! A lifetime expercience! Het beste wat ik tot nu toe OOIT gedaan heb!

Kalinixta se olous! Filakia polla! X